Yıl
2013...
Zorlu bir yolculuğun ardından, tarif edilemez bir sevinçle kucakladık
birbirimizi. Aslında karşılaşmak,
birbirimize dokunmak için 20-30 dk. beklemek zorundaydık. Uğultular arasından bir sesin bana uzandığını hissettim. Bu ebenin sesiydi:" Gamze bak, çok güzel
bir kızın oldu". Gözlerimi açtığımda bir
çift göz beni izliyordu. İşte yeni hayatın başlangıcıydı bu...
Çok zorlu ve yorucu bir
hamilelikten sonra kızımı kucağıma almıştım. Hayatta ki bütün güzellikler evimize gelip yerleşmişti.
Artık ben bir anneydim ve her
zamankinden daha meraklıydım. Dünyaya yeni gelmiş
bir canlının bütün sorumluluğunun üzerimde
olması, gelişiminin her anında yer almam ve ömrünü
en verimli şekilde geçirebilmesi için gerekli olan
altyapıyı sağlamak zorunda olmam sebebi ile daha bir
meraklı ve araştırmacı oldum.
Blog yazan anneleri okudukça
tecrübelerimi neden paylaşmadığımı düşündüm. Canım kızım, yazmamın en büyük sebebi oldu.
Anneni, tekrar tekrar öğrenmeye, araştırmaya sevk ettiğin için teşekkür ediyorum meleğim. Seni çok seviyorum.
Hayırlı, uğurlu olsun bloğum. :)